Daardie een spesifieke lente oggend was seker die naaste aan 'n perfekte Kalaharidag wat daar kan wees. Die lug is blouer as blou, die geelwit sonnetjie bak teen ‘n aanvaarbare temperatuur en die koelerige windjie uit die suide stoot net genoeg om jou te herinner aan die Skepper van Hemelgoed en Stofaarde se alomteenwoordigheid. Op die winkel se stoepie draal ‘n paar vrouens rond want dis amper weer tyd vir die vroue om bymekaar te kom. Daar waar hul geknakte selfbeelde by wyse van bemoedigende woorde uit Vader se hart sonder enige druk regop gehelp word en dit terwyl die mooiste goeters uit ander se weggooidinge gemaak word.
Ek hou haar wat voorwaar heel te vroeg haar se tienerwees verloor het deur die die kantoorvenster dop. Sy dwaal doelloos en soekend rond so al asof sy verdwaal is. Haar onversorgde kop hang skuins-skeef en eens trotse jonkwees-skouers verloor ‘n stille stryd teen die swaartekrag. Met verslete skoene laat sy sleepspore na as stille bewys van ‘n ongenaakbare wêreld wat met ‘n wrede spoor haar se binnevoering verbrysel het. ‘n Wrede spoor deurtrek van laakbare gebruike, onbedoelde woorde vol leuens en leë beloftes wat so kenmerkend eie is. Haar se aanstap na my werf se kant toe, basuin oor die Kalahari-vlak dat haar kosbare lewensvreugdes deur hierdie brutale spoor vermorsel is. Nou lê waardevolle lewensdrome so ver, so onbereikbaar ver en dit terwyl sy nog ‘n jaar of drie moet wag vir mondigwording.
Die groepie vroue wat om die groot tafelblad sit, kyk verbaas op toe ek haar wys waar hulle weekliks ontmoet. Die meeste van hulle snak so half na hulle asems want niemand het ooit gedink dat sy hierheen sou wou kom nie. Die Mooiste Mooi kyk met kwaai oë na hulle en nooi haar dan vriendelik om sommer daar langs haar te kom sit. “Hopelik Vader, hopelik vandag sal alles draai, hopelik sal die lewe vandag weer vir haar begin sin maak, hopelik sal sy vandag besluit om ‘n pad vol hoop saam met Jesus te stap,” vra ek so in my se binneste-binne en stap dadelik uit. Rustig speel die musiek in die agtergrond en die Mooiste Mooi vertel ongestoord verder van die Skepper se allesvergewende liefde en genade.
Net so voor die middaguur se uitval, dwing die nuuskierigheid my terug na die groepie toe. Haar se verslaentheid en vreugdelose lewensuitkyk het die hele oggend voor my binneste oog gedraai en ek kon haar nie uit my gedagtes kry nie. Vol verwagting stap ek nader en hoor hoe daar gekoggel en dan hartlik uit die maag vir mekaar gelag word. Versigtig staan ek nader aan die venster en loer skelmpies na binne. Doodstil, met haar donker oë stip gefokus, konsentreer sy om ‘n knoop aan die einde van die stringetjie kraletjies wat sy geryg het, te maak. Dan kruip ‘n breë glimlag oor haar donkerbruin gesig toe die Mooiste Mooi oor haar se eie onhandigheid kla. “Dankie, Vader vir ‘n geleentheid wat sy het om tussen ander gebrokenes gesond te word. Ek hoop van harte dat sy vandag goed sal kies. Hoop dat lewensvreugdes vandag ‘n werklikheid vir haar sal wees. Hoop dat sy vandag op ‘n pad van hoop sal besluit,” bid ek in stilte.
Sowat ‘n uur of wat later en die meeste van die vrouens het reeds weer ingeval, maar die jongvroutjie se stoel langs die Mooiste Mooi s’n is leeg toe ons daar aankom. Miskien is sy maar net so ‘n bietjie laat of dalk het haar jongste, wat nog is die doeke is, haar aandag nodig hoop ek terwyl ek besig raak met kantoorwerk. ‘n Rukkie later hoor ek ‘n geskel en ‘n gebaklei buite by die winkel. Ek kyk weer deur die kantoorvenster en is net betyds om te sien hoe sy so ‘n tree of wat nog rondslinger en toe plat in die vaalbruin stof neerslaan. En ‘n ferm koel suidewindjie waai haar leë rooiprop wynbottel saam met vergete lewensdrome wyd oor die vlak heen.
Die die prys van hoop was vir voorwaar net te swaar vir haar. Nou strompel sy maar vandag steeds weerloos voort op haar eie vernietigende lewenspad na nêrens met kosbare lewensdrome wat nog steeds ... onbereikbaar ver is.
Wel vanuit die Agter-Kalahari tot ‘n volgende keer, mooi bly, lekker slaap en onthou ........................
Êrens tussen duine woon mense wat jou waardeer omrede jy kosbaar en spesiaal is.
Die Kalahari Cronjé's
Landlyn 054 - 551 1000
No comments:
Post a Comment