Dankbaarheid kan 'n emosionele en 'n blywende toestand wees. "Daar is blydskap wat op gebeure reageer, wat tydelik en onstabiel is en daar is blydskap wat voortduur ten spyte van omstandighede, wat sterk en blywend is." Ek en jy moet egter kies waar ons blydskap wil beleef want dit dra in 'n groot mate by tot ons dankbaarheid.
Indien my blydskap net emosioneel van aard is, gaan my dankbaarheid ook net van korte duur wees terwyl ek daagliks in dankbaarheid moet leef. Ek en jy dink egter ook dat ons net dankbaar kan wees vir die groot dinge, maar wat van die klein goedjies soos bv: jou oë, die feit dat jy kan loop en speel, dat jy kan eet en kan ruik. Wanneer laas het jy jou dankbaarheid nie net aan jou maat en kinders bewys nie, maar ook aan jouself?
Verder moet jy ook onthou dat wanneer ons in ondankbaarheid leef dan gee dit ook op ons kinders af, dan moet ons nie kla wanneer hulle ondankbaar en sonder vreugde is nie.
Die lewe is eenvoudig net te kort om ondankbaar te lewe. Ons het spesiale gawes en vermoëns gekry waarmee ons God moet behaag, maar ons doen dit nie en kan daarom ook nie God eer en verbly soos wat Ef 4:4 dit noem nie.
(4) Verbly julle altyd in die Here; ek herhaal: Verbly julle!
(5) Laat julle vriendelikheid aan alle mense bekend word. Die Here is naby.
Dankbaarheid teenoor God kom ook wanneer ons Godelike gedagtes het wat oor die waarheid en eerbaarheid gaan.(Fil 4:8-9) Dit gaan dus om gedissiplineerd te wees en 'n gedissiplineerde lewe te lei tot vergenoegdheid toe en dit is nie 'n gedrag nie, maar 'n gesindheid. Ons moet ons nie oor môre kwel nie, want môre kwel hom oor sy eie dinge. Ons moet God se belofte neem, om eers Sy koningkryk te soek, want sodoende sal ons ontdek wat dit is wat God behaag. Dan verbly ons, ons in Hom.
No comments:
Post a Comment